گوستاو فلوبر (1821-1880) یکی از بزرگترین نویسندگان قرن نوزدهم فرانسه است. نوع نگارش واقع گرایانه فلوبر, ادبیات بسیار غنی و تحلیلهای روانشناختی عمیق از جمله خصوصیات آثار وی میباشد که الهامبخش نویسندگانی چون موپاسان, امیل زولا و آلفونس دوده بوده است. او خود از بالزاک, درس گرفته دو رمان بسیار مشهور وی, مادام بواری و تربیت احساسات به فارسی ترجمه شده. آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات, آرایه های ادبی کاملا منحصر به فرد است. کمال گرایی وی به اندازه ای بود که هفته ها به نوشتن یک صفحه وقت می گذاشت و به همین دلیل, در طول سالهای نویسندگی خود تعداد کمی اثر از خود بر جای گذاشت. او پس از نوشتن, آثار را با صدای بسیار بلند در اتاق کار خود, که آن را اتاق فریاد می نامید. می خواند تا وزن, آهنگ و تاثیر واژگان و جملات را بسنجد.