پژوهشی درباره امکان «ملاقات» با «امام زمان»(عج) و چگونگی برقراری ارتباط با آن امام است. در این اثر سعی شده است دیدگاه های علمای بزرگ شیعه مانند شیخ طوسی، سیدمرتضی، سید بن طاووس، آخوند خراسانی، میرزای نایینی، محدث نوری و آیت الله حسین وحیدخراسانی در مورد امکان تشرف یافتن به ساحت امام زمان منعکس شده و برخی از افراط و تفریط های صورت گرفته در این زمینه مورد بحث و بررسی قرار گیرد. نگارنده معرفت یافتن نسبت به امام زمان و عمل به تکلیف را مهم تر از دیدار ایشان ارزیابی کرده و عوامل و موانع مهم دیدار با امام زمان را بررسی نموده است. در ادامه نگارنده اسراری را که برخی از تشرف یافتگان به محضر امام زمان جهت ملاقات با ایشان مطرح کرده اند از زبان خود آنان ذکر شده است.