حادثه مرگ امر محتوم و قریب الوقوعی است که دیر یا زود گریبان تک تک ما آدمیان را خواهد گرفت و مهلت زیستن بر روی کره خاکی را پایان خواهد داد.اکنون پرسش اصلی این است؛ آیا می توان از یاد و ذکر چنین رویداد مهم و تاثیرگذاری غفلت کرد و به آن بی اعتنا بود؟آیا یاد مرگ می تواند نقش سازنده در بالاتر بردن کیفیت زندگی و غنی تر کردن شخصیت فردی داشته باشد؟اساسا مرگ چگونه رویدادی است؛ آیا انتقال به جهانی دیگر است؟ یا نه انهدام کامل حیات آدمی است؟