این فیلم نامه، روایت زندگی شیرزنی از شیعیان علی (ع) به نام «سوده» است که در برابر ظلم شیعیان قد برافراشت. به شهادت تاریخ، در عصری که فتنة شام، هر زمزمة اعتراضی را در گلوی ساکنان عراق خاموش کرده بود، «سوده» فریاد حق طلبی سرداد و آرزوی عدالت علوی را دوباره در دل های مشتاقان علی (ع) زنده کرده و معاویه را از کردار خویش شرمنده ساخت. وی زبان ظلم ستیز ابوذر و شمشیر خونریز مالک اشتر را توامان داشت و در مکرمت او همین بس که «بسر بن ارطاه»، سردار خونخوار معاویه، به تیر تدبیر سوده از پای درافتاد و سال های واپسین عمر را در برزخی از حسرت و جنون گذرانید و در کوچه های یمن، همبازی کودکان یمانی شد. فیلم نامة مذکور صرفا روایتی تاریخی نیست بلکه با تخیل آمیخته است.