"اینجایم" به نامی که نام خاص نیست، متعلق به تمام کاه های لباس پوش است، "مترسک" و به هیبتی که پر از هیچ است اما فریبنده. اما اگر همه  هیچ است، آن که غوغایی می کند بی گاه و می نالد گه گاه، تکاپو می کند شدن را و می جوید بودن را، آن که در خیال می رقصد و در نرمی نوازش می خوابد، کدام غریبه است در من؟! نمی دانم، نمی دانم و نمی دانم را خوب می دانم". متن مذکور قسمتی از نثر "مترسک" است که در این کتاب به همراه شعرهای قایق چوبی؛ خاک سرد؛ آوار؛ خنثی؛ ناله؛ آستین آفتاب؛ و سایه های آسمان گردآوری شده است.