از جمله کتب حدیثی شیعه می باشد که به امام صادق(ع) منسوب بوده و راه و شیوه «سیر و سلوک» را به سالکان آموزش داده و روش اقبال و روی‏آوردن به خدا را به انسانها یاد می‏دهد. این اثر مشتمل بر صد باب در مباحث عرفانی و اخلاقی و اجتماعی و فضایل و معنویات می باشد و هیجده باب آن درباره آداب و «اسرار نماز» است. از دیگر عناوین کتاب می توان به این موارد اشاره نمود: عبودیت، آفت علم، ریا، اخلاص، سخاوتمندی، تواضع، نیکی به پدر و مادر، عجب، تقوی، حرص، زهد، غرور و خودپسندی و برخی از مباحث فقهی مانند حج، نماز، روزه، زکات، طهارت، جهاد و مباحثی اعتقادی مانند توحید، ربوبیت، عبودیت، معرفت پیدا کردن نسبت به ائمه، جبر و تفویض و یقین به خداوند. هر چند که از لحاظ سندی در انتساب این اثر به امام ششم(ع) خدشه وارد شده اما برخی، مضامین عالی آن را دلیلی بر این انتساب دانسته اند.