«بان» غمگین و دلتنگ است. او اتوبوس کوچکی است در شهری کوچک که مردم را هر روز به فرودگاه کوچک نزدیک شهر می رساند. او زندگی خود و این کار هر روزه را تکراری و خسته کننده می یابد. آرزوی بزرگ او پرواز است. پریدن از تنگی این شهر کوچک و پرواز در آسمان. آیا خوب است که اتوبوس پرواز کند؟ آیا بان به آرزوی خود می رسد؟ مردم درباره ی بان چگونه می اندیشند؟ آیا به او کمک می کنند یا مانع او می شوند؟