تاریخ نگاری با استفاده از شیوه های مدرن در فرهنگ و اندیشة ایران، در سرآغازهای آن با آیینة اسکندری تالیف «میرزا آقاخان کرمانی» به وجود آمد. کرمانی با گسست از وقایع نگاری مورخان پیش از خود توانست با به کارگیری روش های نوین تاریخ نویسی که مبتنی بر منابع و اسناد و... است، شعر و قصه سرایی را از متون تاریخی خارج و به جای آن از اسلوب عقلانی و تحلیل حوادث تاریخی بهره گیرد. کتاب حاضر نوشتة «میرزا عبدالحسین خان» معروف به «آقاخان کرمانی» است که طی یک دورة تاریخ نویسی درباری نگاشته شده و از کتب تاریخی درخور توجه ایران در سدة چهارده به شمار می رود. به گفتة نویسنده، مجموعة سه جلدی کتاب مشتمل بر یک دیباچه و 12 گفتار و خاتمه است. قصد مولف آن بود که رویدادهای تاریخ ایران را از دوره های اساطیری تا عصر قاجاریه به رشتة تحریر درآورد. متن حاضر تنها زمان انقراض سلسلة ساسانی و ظهور اسلام را دربرمی گیرد.