معمولاً غیر از مشکلات ژنتیکی و توارثی، ریشة بیش تر مشکلات کودکان، ناشی از یادگیری و آموزش های خانوادگی است. بنابراین، مسئول اصلی در مشکل پیش آمدة رفتاری، خود خانواده و به ویژه والدین هستند که می بایست روابط، نگاه و رفتار خود با کودک را تغییر یا اصلاح کنند. بعد از آن است که می توان از کودک انتظار تغییر داشت و حتی اگر نتیجة مشاوره با کودک، فرآیند درمانی خاصی را پیش بینی یا توصیه کند، این روابط جدید باید در خانواده شکل بگیرد و توأم با آن هم، نیازمند حمایت و پشتیبانی خانوادگی است. توصیه های اخلاقی مربوط به داشتن روابط محترمانه، مؤدبانه و دوست مدارانه و در حدّ توان کودک با کودک، خود مانع عمده ای در ممانعت از پیشامد هر گونه مشکلی است و حتی بعد از هر مشکلی نیز باز همین روابط مبتنی بر محبت و دوستی، خود، نقش درمانی عمیق و قاطعی بر درمان کودک می گذارد. در کتاب حاضر نخست، روند ساختار مشاورة درمانی کودکان شرح داده شده است. سپس، روابط سالم و اخلاقی با کودک در ضمن مشاوره مورد تأکید قرار گرفته است.