کتاب خیلی خوب و آموزنده ای بود.
تصویرگری خوب و قابل قبول و محتوای عالی.
خلاقیت خوبی هم که توی نگارش کتاب به خرج رفته بود نوشتن کلمات یا صفات شبیه خودشون بود، مثلا بزرگ رو بزرگ نوشته بود ، یا پرت شدن رو ریخته بود پایین، بالا پایین رو ،پالا و مایین نوشته بود و اینجوری.
کتاب خیلی چیزا رو یاد میداد:
_ آرزو داشتن و تلاش و نترسیدن برای رسیدن بهش( همیشه آدمایی هستن که ناامیدت کنن و باید بهشون بی توجه باشی و راه خودتو بری، یعنی حرفاشونو بشنوی ولی درنهایت خودت تصمیم بگیری)
_نتیجه بخش بودن گفتگو
_ راز داشتن
_ قول دادن و بهش عمل کردن
_ اعتماد و صبر کردن
_ مراحل رشد دونه گندم
_ خوبی را برای خود نخواستن و از انچه که داری و بهش رسیدی به دیگران به خصوص نیازمندان و پیرها دادن و بخشیدن
_ راهکار خوب را به بقیه گفتن