"جوهر الذات" از سروده های عطار است که در دو دفتر به نظم کشیده شده است. این اشعار وصف خودشناسی و شناخت گوهر وجود آدمی است که پس از شرح مراحل سیر و سلوک آدمی برای وصول به حقیقت و کشف عالم وجود، سرانجام به معرفت و شناخت حضرت باری ختم می گردد. این اشعار که در بحر هزح مسدس سروده شده با این ابیات آغاز می شود: به نام آن که نور جسم و جان ست/ خدای آشکارا و نهان ست/ خداوندی که جان در تن نهان کرد/ ز نور خود زمین و آسمان کرد/.....