هنگامی‌که همه‌گیری کووید اساساً جهان را به بن‌بست کشاند، نویسنده ژولیو ونسان گامبتو به حقیقتی قدرتمند پی برد: در دنیای پیش از همه‌گیری، امریکایی‌ها خسته، تنها، ناراضی، به‌شدت پرکار و بیش‌ازحد گرفتار شده و در دریای مواج زندگی غرق شده بودند و نیاز به خرید در آن‌ها هر روز بیشتر و بیشتر می‌شد؛ اما زمانی‌که فشار قرنطینه و بیماری از بین رفت، مردم آنچه را برایشان مهم بود دوباره کشف کردند.