در این نوشتار، ویژگی و چند و چون نقاشی های "موراندی"، نقاش ایتالیایی بررسی شده است. به گفته ی نگارنده: "موراندی شاید بزرگ ترین نقاش ایتالیایی قرن بیستم است. در عین حال شاید، پس از کاراوجو تنها نقاش ایتالیایی است که توانسته است در برابر نیاکانی بزرگ قد علم کند، و بی تردید و نیز آگاهانه، میراث هنر تجسمی و نقاشی نقاشان بزرگ توسکانی را از آن خود کرده است.... زیبایی نقاشی او و سادگی آن، پیدایی شئ، وحدت و هویت آشتی جویانه با آن چه هست، موراندی را در موقعیتی دور از خشونت در بیان و در فرم های مثله شده یا در طرح صرفا انتزاعی مواد قرار می دهد: در حاشیه های مدرنیته، و نه علیه آن، چرا که موراندی، با هر چه که در افق او قرار نداشت، مخالفت نمی کرد".