بسم‌الله
«وسعت یا عمق؟»
سوالی چالشی است که در اولین لحظه خِر  شما را می‌گیرد. موضوع از این قرار است که نویسنده سعی بر این دارد تا شما را متقاعد کند که در دنیای که ما زندگی میکنیم، مسائل بسیاری وجود دارند که خوش قلق نیستند و نمی توان با تخصص گرایی یا به اصطلاح «عمیق» بودن آنها را حل نمود.
گاهی اوقات بهتر است دید وسیع تری به موضوعات داشته باشیم، تا اینکه با ذره‌بین آنها را بررسی کنیم.
گاهی اوقات بهتر است ابزار های همیشگی مان را کنار بگذاریم، تا اینکه بتوانیم بیشتر جلو برویم.
گاهی اوقات بهتر است آهسته( به اندازه یک عمر) تجربه های متفاوتی بدست آوریم تا اینکه سریع فقط در یک حیطه تخصص بگیریم.

من به  کتاب صوتی اش گوش دادم ولی توصیه میکنم حتما کتاب را بخوانید. 
به شدت توصیه میکنم همه بخوانند بخصوص قشر فرهیخته.
تصمیم دارم یکبار دیگر این کتاب را بخوانم.


          

            📕 وسعت یا عمق؟ 
✍️ نوشته دیوید اپستین. ترجمه عرفانه محبی جهرمی
📚 انتشارات ترجمان علوم انسانی
(ص163)
«گودین معتقد است که دانستن زمان رها کردن کار چندان مزیت راهبردی مهمی است که هر کس باید پیش از قدم نهادن در یک راه بداند در صورت وقوع چه شرایطی می‌بایست کار را رها کند. او می‌گوید مهم این است که حواسمان باشد آیا صرفاً به سبب نداشتن استقامت تغییر مسیر می‌دهیم یا به این دلیل که گزینه‌های بهتر موجود را هوشمندانه شناسایی کرده‌ایم»
نویسنده به زیبایی اهمیت از این شاخه به آن شاخه پریدن و اهمیت وسعت داشتن رو بیان کرده.
          

            یک کلمه & استراتژی زندگی من
فوق‌العاده خوب و درست از منظر من
و دوبار خواندمش 
چندین بار قرضش دادم و آخر گم شد .
برای فلسفه تحلیلی خوانان ،سودایی مزاج ها،منظم مرتب ها شدیداً توصیه نمی شود،چون واشر سر سیلندر می زنند
          

            افزایش وسعت شخصی و حرفه ای زمان بر است و برای دستیابی به آن باید قیدِ شروعِ زود هنگام را زد،اما ارزش ش را دارد.متخصصانِ بسیار معتبر می توانند به افرادی  بسیار تنگ نظر تبدیل شوند که هرچه تجربه و اعتماد به نفس شان بیشتر می شود،تنگ نظر تر هم می شوند و ترکیبی خطرناک می آفرینند.بهترین نوع یادگیری آن است که به آهستگی صورت می گیرد و نتیجه ی آن،دانش اندوزیِ پایاست.
          

            در این زمینه کتاب‌های متنوعی رو داریم که ممکنه برای تازه واردین به بازار کار یا دانشجویان علاقه‌مند سردرگمی ایجاد کند اما به شخصه متن این کتاب و گریزهایی که به تحقیقات علمی می‌زند را بیشتر می‌پسندم.
در مجموع خواندن این کتاب به تنهایی مرجع تصمیم‌گیری نباید بوده و سعی کرد صرفاً به عنوان بخشی از دیدگاه هر شخصی در مورد عمق در یک زمینه یا دید سطحی مورد نظر باشد.