در کل، آدم ها بیشتر خوبند تا بد؛ ولی نکته این است که آدم ها کم و بیش نادانند. همین بیشی و کمی است که شرارت و فضیلت می نامیمش. اما بزرگترین شر چاره ناپذیر آن نادانی ا ست که خیال می کند همه چیز را می داند و بنابراین به خود حق کشتن می دهد.