«شهرام کریمی»، هنرمند و نقاش ایرانی، در سال 1336 در شیراز متولد و در سال 1367 ساکن آلمان شد. او هنرمندی بشاش و شوخ طبع است که میان زندگی و هنر مرز نمی کشد، به همین خاطر آثار او یا بی واسطه از زندگی و روزمره گی نشات می گیرند یا ریشه در واقعیات عینی و ذهنی هستی انسان دارند. موضوعات جدی، هم چون رنج و تنهایی، گذشت زمان، نقش خاطرات و بازنمایی آنها و در نهایت قهرمانی و مرگ، چالش های بنیادی آثار اخیر او هستند. گرچه آثار هنری او از سبک وجریان های هنری پذیرفته شده شکل نمی گیرند ولی  پیوندشان را با سنت های هنری حفظ می کنند. او از سال 1376، 1378 بیش تر به هنر «فیگوراتیو»، روی آورد و انسان، مفهوم هستی شناسانة انسان، خاطرات، و حتی تاریخ هنرش، کم کم صحنه های تصویری اش را اشغال کردند. در کتاب حاضر ضمن معرفی این هنرمند تعدادی از کارهای هنری او گنجانده شده است. اسامی پاره ای از آنها عبارت اند از: رز؛ خواب؛ فرشتة قرمز؛ آن دیروز؛ دستان سبز؛ تارکوتسکی؛ برنج ارینتال؛ کارگران ارکستر؛ مقدس؛ و کرسی.