قصه اندیشی و با قصه اندیشیدن، سنت دیرین ایرانیان - اصولا می توان گفت روش تفکر شرقی- است. قصه گویی، منظری از این جنس تفکر است که عقل را به اشتراک اجتماعی می گذارد. این متد، مورد استقبال عالم غرب نیز قرار گرفته است. اما آن ها مثل بقیه امور جاری فرهنگ و هنر این کار را بسیار جدی تر و با نیروی بیشتری انجام می دهند. این کار به رغم دنیای مدرن و ابزار پست مدرن ارتباطی که غرب مبدع آن است هنوز شکل سنتی و چهره به چهره خود را در سمت غروب آفتاب، حفظ کرده است. «سودابه امینی» اما به منزله یک نیروی فکری و یک عنصر فرهنگی علاوه بر توجه به ضرورت حفظ شیو ه های سنتی قصه گویی، علاوه بر اینکه دغدغه های کودکان و نوجوانان را در روش های قصه اندیشی تعقیب کرده، در عین حال خواننده را در برابر تفاوت میان شرق و غرب قرار داده است. این کتاب مشتمل بر گفت وگو با تعدادی از قصه گویان ایرانی و خارجی است. با اینکه تعدادی از پرسش ها از مصاحبه شوندگان مختلف به صورت یکسان پرسیده شده است، اما پاسخ های متفاوت، نشان داده است که هنوز می توان به دنبال جست وجوی پاسخ های تازه تر و به روزتری به همین پرسش ها بود. خواندن این کتاب به علاقه مندان ادبیات داستانی، مربیان قصه گویی، و طرف های فرهنگی گفت وگوهای اجتماعی توصیه می شود.