مناطق روستایی سراوان، یکی از شهرستان های استان سیستان و بلوچستان با مسایلی از جمله پایین بودن سطح سواد و اشتغال، فقدان راه های ارتباطی مناسب، کمبود شدید امکانات بهداشتی و درمانی، سطح پایین کشاورزی و صنایع وابسته به آن و... روبه رو است. در واقع، این شرایط باعث برهم زدن تعادل ساختاری و سطوح توسعه یافتگی در منطقه شده است. هدف نگارنده از انجام این پژوهش، شناخت، سنجش و تحلیل فضایی عوالم موثر در توسعة نواحی روستایی شهرستان سراوان بوده است که از روش های میدانی و کتابخانه ای به صورت توام، جهت سنجش توسعه از دو روش (HDI) و تاکسونومی به صورت همگام، و همچنین برای تحلیل داده ها از روش پیشرفتة آماری، نظیر رگرسیون چندمتغیره و تکنیک تحلیل عاملی استفاده شده است.  عوامل جغرافیایی موثر در توسعة نواحی روستایی، مدل های مربوط به سنجش توسعة روستایی در برنامه ریزی، مراحل اجرای روش تاکسونومی، وضعیت طبیعی و جغرافیایی منطقه، وضعیت فضایی ـ کالبدی، نیروی انسانی کشاورزی بررسی وضعیت نوع اراضی و...  عنوان برخی از فصل  و مباحث کتاب است.