در کتاب حاضر، ضمن ارائه سرگذشت نامه ای از دوران زندگی «سهراب سپهری»، به نقد و بررسی آثار او پرداخته می شود. سهراب سپهری در روز پانزدهم مهر 1307ش. در خانواده ای فرهنگی در کاشان زاده شد. او، دورة شش سالة ابتدایی را به پایان رساند و وارد دبیرستان شد. در سال 1327 در آزمون ششم ادبی دیپلم کامل گرفت و در رشتة نقاشی دانشکدة هنرهای زیبا در دانشگاه تهران نام نویسی کرد. در نوزده سالگی نخستین تجربه های شاعرانة خود را در کتابی به نام «در کنار چمن یا آرامگاه عشق» به چاپ رساند. سپهری نخستین دفتر شعر نوی خود را در سال 1330 پس از آشنایی با شعر «نیما» به نام «مرگ رنگ» منتشر کرد. وی در سال 1343 به هند، پاکستان، افغانستان سفر کرد. سفرهایی که تأثیر بسزایی در شعر و نقاشی او گذاشت. او در این سال ها به شهرت رسید و موافقان و مخالفان زیادی پیدا کرد، ولی به هیچ یک توجه نکرد، تهران را رها و به کنج خلوتی در کاشان و شمال رفت. سپهری بعد از انتشار دفتر «حجم سبز» تا ده سال شعری منتشر نکرد و بیش تر به نقاشی پرداخت. آخرین دفتر شعر وی به نام «ما هیچ، ما نگاه» همراه با دفترهای پیشین در یک مجموعه به نام «هشت کتاب» منتشر شد. او در اول اردیبهشت 1359 به علت بیماری سرطان زندگی را درود گفت.