این کتاب، گفت وگوی مردی است با خداوند که در طی آن به ارتباطی منحصر به فرد با خداوند، دست می یابد. او خاطرنشان می سازد که وظیفه ی ماست که به خداوندجواب دهیم و گفت وگوی خاص خودمان را با او شروع کنیم و با شنیدن و پاسخ دادن، با پرسش و جواب، ارتباطمان با خدا تحکیم می شود. در خلال زمان، گفت وگویمان عمیق و به دوستی بدل می شود؛ ارتباطی صمیمی تر، غنی تر و کامل تر. در بخشی از این گفت وگوها آمده است: "من همیشه حضور دارم، در زندگی تو. اما هروقت کارهای زیر را انجام بدهی، حضور ما را بسیار آگاهانه تر حس خواهی کرد. وقتی از صمیم قلب، لبخند بزنی یا عشق بورزی یا آواز بخوانی یا برقصی یا بنویسی. این عالی ترین شکل وجه بودن من است و هروقت تو این ویژگی ها را بروز دهی، وجود مرا متجلی ساخته ای. منظورم دقیقا همین است که می گویم. یعنی مرا از جلد خود بیرون کشیده ای. حقیقت این است که من همیشه در درون تو هستم و تو فقط در این گونه لحظات از وجود من آگاه می شوی".