کتاب «از مشهد تا کاخ صدام» خاطرات شفاهی آزادۀ ایرانی، محمود رعیت‌نژاد از دوران اسارت و آزادی و بازگشتش به میهن و برخی از ناگفته‌های جنگ است. خاطرات گردآوری‌شده در این کتاب، خاطراتی است که حدود سه دهه از عمر آن می‌گذرد. رعیت‌نژاد یکی از ٢٣ رزمندۀ نوجوانی است که ماجرای اسارت آن‌ها در سال ۶١ زبانزد شده است. در شرایطی که صدام حسین، دیکتاتور معدوم عراق، می‌کوشد از دیدار با ۲۳ اسیر نوجوان که میانگین سنی آن‌ها حدود ۱۴ سال محسوب می‌شود بهره‌برداری تبلیغاتی به نفع خود کند و با دادن وعده آزادی به آن‌ها بتواند به منافع و مقاصد شوم خود دست یابد، آن‌ها هوشمندانه اعتصاب غذا می‌کنند و حاضر به آزادی از بند رژیم بعث نمی‌شوند. این کتاب در چهار فصل کلی و در قالب ۳۸ خاطره از دوران نوجوانی و اعزام‌شدن راوی به جبهه، خاطرات نحوۀ اسارت، دوران اسارت در عراق و ملاقات با صدام، خاطراتی از فعالیت‌های اعتقادی در اسارتگاه و بازگشت این آزاده ایرانی پس از نُه سال از اسارت گردآوری شده است.
        

          بی‌شک ماجرای اسارت این ۲۳ نفر آنقدر مهم و شنیدنی است که یک وکیل دادگستری را بر آن دارد تا پیگیر پرونده موکلش (محمود رعیت‌نژاد) شود و به او پیشنهاد نوشتن کتابی بدهد پیرامون فعالیت‌هایش در جنگ تحمیلی و اتفاقاتی که در دوران اسارت و بعد از آن برای راوی افتاده است.  پسشنهادی که با استقبال شخصیت اول داستان عملی می‌شود. در واقع نویسنده جوان مشهدی، سعیده زراعت‌کار، در اولین اثرش خاطرات شفاهی آزاده ایرانی محمود رعیت‌نژاد (یکی از آن ۲۳ نفر) را روایت می‌کند. 


معرفی کامل این اثر در مجله واو ثبت شده است.