نویسنده در این کتاب که به زبان عربی نگارش یافته تحولات  علم بدیع را در گستره ی قرآن از زمان ابن المعتز تا سید صدرالدین مدنی شیرازی تجزیه و تحلیل نموده است. وی ضمن بیان 41 نمونه از آرایه های علم بدیع، بر اساس نظرات و دیدگاه صاحبان آثار از قرن سوم تا قرن دوازدهم و با اشاره به آیات، آن ها را بررسی کرده است.