«محمّدرضا حکیمی» شخصیتی فلسفه خوانده و فلسفه شناس و در عین حال منتقد جدّی فلسفه و آگاه به معارف اصیل قرآن و اهل بیت (ع) است. «مرتضی مطهری» نیز شخصیتی فلسفه خوانده و دارای طرز تفکّر فلسفی است که در فضای سنّتی حوزوی رشد کرده است. «علی شریعتی» نیز یک جامعه شناس و اندیشمند در حوزه های تاریخ و تمدّن و ادیان است که اسلام و تعالیم اسلامی را نیز از دریچة جامعه شناسی و علوم انسانی، و البته با روش آکادمیک بررسی می کند. این سه شخصیت، با این برجستگی ها قطعا تعارضاتی خواهند داشت. امّا آنچه که رفت و آمد و تعامل فکری فرهنگی این سه متفکّر را ایجاب می کند، انقلاب است. کتاب حاضر دربردارندة یادداشت ها و خاطرات علّامه حکیمی دربارة دکتر شریعتی و شهید مطهری است.