سال ها پیش نظریۀ «بسط تجربه نبوی» خود را به میان بحث های نظری کشاند. موضوع آن تحلیل وحی یا به عبارت دیگر بررسی چگونگی شکل گیری قرآن به عنوان متنی مقدس برای مسلمانان است. در تجربۀ نبوی، قرآن دارای جنبه ای مقدس و ماوراءالطبیعی است. تا این جا مشکلی نبود، اما دعواها از جایی شروع شد که پیدایش قرآن بر اساس علت های طبیعی و زمینی توضیح داده شد. فهم و درک متنی که بر پایۀ قوانین طبیعی شکل بگیرد، تابع قوانین طبیعی هم خواهد بود. این جا بود که نظر منتقدانه متفکران، «بسط تجربه» را به چالش کشاند و سوالی اساسی را در برابر چشمان نمایان ساخت: چگونه می توان متنی مقدس، و حیاتی و ماوراء الطبیعی را با استفاده از شرایط و قوانین طبیعی تفسیر و تبیین کرد؟ نگارنده در کتاب حاضر به موضوع بسط تجربۀ نبوی و اشکالات وارد بر آن می پردازد.