آنژیوپلاستی روشی در درمان بیماری شریان های اصلی قلبی است و با رفع چربی های انباشته (آتروما) در شریان ها باعث تسهیل در عبور خون از آنها می شود. حداقل از هر ده آنژیوپلاستی نه مورد موفقیت آمیز است و تعداد کمی از بیماران ممکن است عوارض داشته باشند. در جراحی های بای پس عروق کرونر نیز، هدف از انجام جراحی این است که قسمت های مسدود شده یا باریک شریان های قلب بای پس شوند. جراح قلب این کار را با پیوند رگ خونی بین آئورت و محلی در شریان اصلی، دورتر از محل باریک شده یا مسدود، انجام می دهد. افرادی که آنژیوپلاستی شده اند به نسبت افرادی که جراحی بای پس شده اند احتمال بیش تری برای ابتلای دوباره به انژین دارند. بنابراین ممکن است به درمان مجدد یا جراحی قلب نیاز داشته باشند. مجلد 39 از مجموعۀ «آنچه هر بیمار لازم است از بیماری خود بداند» برای افرادی نگاشته شده است که سکتۀ قلبی کرده اند و درمان دارویی برای آنها موثر نبوده و باید از درمان های دیگری استفاده کنند. در کتاب ضمن بیان مطالبی در خصوص آنژیوپلاستی و بای پس راه کارهایی برای درمان آنها مطرح می گردد.