چون آسمان که قدر آب را می داندچون آب که نرگس در آن می بالدبه خاطر تو نمی رود از یادمنام خیابان ها و گل ها و آدم هارخسار برگ در گذر پاییز استبی تو من کوه بی نظیر اندوهمبا تو اگر چه باز کوهم