موضوع پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل روایت و نشانه شناسی در شعر معاصر فارسی است. مطالب پژوهش در دو بخش نظری و عملی تدوین شده که نگارنده در بخش نظری، پس از تحلیل عملکرد روایی نشانه ها، نقش رمزگان در روایت مندی متن را بررسی کرده و سپس، کارکرد روایی زبان را در متن شعری شناسایی کرده است. در ادامه، زبان شناسی تصویر و شخصیت پردازی را در شعر نو مورد مطالعه قرار داده است. در بخش عملی، اشعار نیما، اخوان، سهراب سپهری و احمد شاملو از منظر روایت و سبک شناسی مورد نقد و تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است.