«شهر موسیقیدان سفید» (شهر نوازندگان سفید) یک رمان نخبه­گراست. موضوغ اصلی آن هنر و درونمایه اصلی­اش ارزش هنر و تلاش برای حفظ آثار هنری است. ساختار غیر خطی این رمان کمک زیادی به کشش و جذابیت داستان می­کند نثر کتاب آن­قدر شیوا و روان است که گاهی به شعر می­ماند. بختیار علی در قالبی کاملا متفاوت، تقابل زیبایی و مرگ، فجایع جنگ و تبعات اجتماعی آن را به تصویر می­کشد. «شهر موسیقیدان سفید» نخستین بار در بهار 1389 با ترجمه­ی خوب رضا کریم، مجاور توسط انتشارات مروارید به چاپ رسید. این مترجم که ساکن بوکان است، بی­شک با نثر روان و کم­نقص خود نقش به سزایی در گیرایی این اثر ایفا کرده است.
گرچه در آینده «شهر موسیقیدان­های سفید» با مفاهیم انسانی و نگاه عرفانی­اش شناخته خواهد شد، اما بی­شک نثر زیبای آن به تنهایی این توان را دارد تا این کتاب را به اثری در خور توجه تبدیل کند.