نویسنده در این پژوهش بر آن است بنیاد راستین((جشن نوروز)) را از میان افسانه ها بیرون کشیده، همچنین ارتباط و همبستگی این جشن را با بنیان گذاران تخت جمشید در فارس بازگو نماید .وی در این راه ابتدا از شاهنامه، سپس از آثار بزرگانی چون ابن حوقل، مسعودی، ابن بلخی، استخری و دیگران بهره جسته است .وی در بخش پایانی کتاب چنین استدلال می کند که((برگزیدن محل تخت جمشید از سوی داریوش بزرگ و مغان آن روزگار غیر از نظرهای دینی و درباری، نظرهای نجومی نیز داشته است)) .