مجموعه «اشعار» مولف در قالب های مختلف شعری است. بر اساس آن چه در مقدمه این کتاب آمده، شاعر، طبعی روان داشته و در قصیده، غزل و مثنوی و دیگر اقسام شعر طبع آزمایی کرده است. استفاده کردن از آیات قرآن و احادیث و ضرب المثل های عربی که به مناسبت هایی از آن ها بهره یافته و همچنین به کارگیری اصطلاحات علمی خصوصا مطالب نجومی و اشاره به سیارات و ثوابت و ذکر اوصاف آن ها و تأثیر هر یک در وقایع، همان گونه که قدما می پنداشتند از دیگر ویژگی های سروده های این دیوان است. بیان مطالب تاریخی و روایات از صدر اسلام و داستان هایی از ایران باستان و قهرمانان کهن این سرزمین نیز در لابه لای اشعار به چشم می خورد.