در این کتاب شعر شکار یا شعر نخجیرگانی(طردیات)در ادبیات عربی تا پایان سده ی سوم هجری مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته و با ارائه طردیات مشهورترین شاعران طردیه سرا و ترجمه این شعرها روند کمال این گونه شعر نشان داده شده است ویژگی های لفظی معنی موسیقایی و تصویری این شعرها نیز در این کتاب مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.
به سبب تفاوت های زیست محیطی و فرهنگی ایرانیان با اعراب شعر نخجیرگانی در ادبیات فارسی از همان جایگاهی برخورددار نشده که شعر شکار در ادبیات عربی بدان پایه رسیده و به صورت یک گونه شعری مستقل در آمده است از این رو امکان پژوهش مقایسه ای گسترده این موضوع در ادبیات عربی و فارسی فراهم نیست این کتاب با تبیین مسئله فوق علاوه بر آوردن کمل یافته ترین شعرهای نخجیرگانی فارسی به بهره گیری برخی از شاعران اندیشمند ایرانی از موضوع نخجیر و شعر نخبگانی برای بیان مضامین حکمت آمیز و مفاهیم فکری و اعتقادی نیز پرداخته است.