کتاب حاضر، پژوهشی است درباره ی "رنگ" در سی و سه شعر نو از هفت شاعر پس از سینما. به تصریح نگارنده در این کتاب: "تحول و کاربرد رنگ ها، نوع نگاه به رنگ ها، چرخش های معنایی آن نزد هر شاعر و نیز در هر دوره، ما را به علل و عوامل آن ها توجه می دهد. سرانجام این گونه ها می تواند به سمت نقدی علمی حرکت کند و دستاوردهایی را داشته باشد که عبارت  است از: "شناخت شاعر و ورود به دنیای ذهنی و آشنایی با زبان وی از طریق تحلیل رنگ"، "شناخت دوره های شعری و دریافت تاثیر و تاثرات اجتماعی شعر هر دوره بر اساس رنگ ها، چگونگی بروز رنگ و نوع کاربرد آن نزد هر شاعر به صورت کلی در هر دوره، شناخت نوعی نقد بر اساس عنصری خاص و گسترش آن در ساختار شعر و شناخت جلوه های گوناگون رنگ به منزله ی عنصری موثر در متن های ادبی، در علوم و حوزه های دیگر". بر این اساس، پرکاربردترین رنگ در مجموعه های بررسی شده، رنگ سیاه است که 44 درصد کل رنگ ها را دربرمی گیرد.