«جبران خلیل جبران» ـ شاعر و نویسندۀ لبنانی قرن بیستم ـ آثار خود را به دو زبان می نگاشت: عربی برای لبنانی ها و سریانی ها و دنیای عرب، و انگلیسی برای دنیای غرب. برای درک و توضیح برخی از نوشته های جبران، خواننده باید محیط زیست نویسنده را در هنگام نگارش آن داستان به خصوص مد نظر قرار دهد تا بتواند درک کند که چه چیزهایی این جبران دوگانه را تحت تاثیر قرار داده اند. برای مثال بیوگراف نویسان اعلام داشته اند که او از لبنان تبعید شده بود، اما آن ها به درستی نگفته اند که این دولت لبنان نبوده که خلیل جبران را به تبعید وادار کرده است، بلکه سلطان عثمانی بوده که از فرد مبارزی چون جبران بسیار وحشت داشته و مایل نبوده است که این نویسنده افکار مدرن غرب را به کشورهای شرق وارد کند و بدین ترتیب بر شورش مردم بیفزاید. هم چنین بیوگراف نویسان معتقدند که زنان در زندگی جبران، نقش بسزایی داشته اند. جلد دوم از مجموعۀ آثار جبران خلیل جبران به آثار، آراء و نامه های شخصی خلیل جبران، نیز نظراتی در خصوص آثار و شخصیت وی اختصاص یافته است. مباحث کتاب در چهار بخش، «افکار و اندیشه ها»؛ «آینه های روح»؛ «راهنمای حکمت»؛ و «نامه های شخصی خلیل جبران (اتو بیوگرافی)» تنظیم شده است.