در دوره ای که کشور پهناور ایران به قسمت های کوچک تری تقسیم شده بود و در هر قسمت اش پادشاهان یا خوانینی دم از استقلال می زدند و خواسته های خویش را به مردم زحمتکش تحمیل می نمودند، "شاه اسماعیل"، نوجوانی از سلاله ی شیخ صفی الدین اردبیلی ـ قد برافراشت و پرچم مقدس مذهب شیعه را به دوش گرفت. شاه اسماعیل درست در برهه ای از زمان به صحنه ی سیاست جهانی پاگذاشت که در بخش غرب مرزهای کشورمان حکومت نیرومند عثمانی، ارتش خویش را مجهز به توپ و تفنگ کرده بود. نبرد بین شاه اسماعیل اول و سلطان سلیم عثمانی در دوم رجب 920 هـ ق در دشت چالدران ـ در 20 فرسنگی تبریز ـ روی داد. طی این جنگ با وجود شجاعتی که شاه اسماعیل و همراهانش نشان دادند به دلیل برخورداری سپاه عثمانی از امکانات مجهز شاه اسماعیل مغلوب و منهدم شده و کمی بعد تبریز (پایتخت شاه اسماعیل) به دست عثمانی ها افتاد. کتاب حاضر نگاهی به نبرد بین شاه اسماعیل صفوی و سلطان سلیم در دشت چالدران و سرانجام این نبرد است.