هروقت از تموم شدن چیز لذت بخشی وحشت داشتم، از لذت بردن ازش خودم رو محروم کردم.
یک ماه از تموم نکردن این کتاب میگذره. کتاب خیلی کمک کننده‌ای بود برام و خیلی جاهایی که تنها بودم تنهام نذاشت و کلمه به کلمه‌ش کمکم کرد.
ولی من قدر ندونستم. موقعی که بهم گفت حالا وقت تموم کردن هست، تموم نکردم رها کردم. چون دوست نداشتم لذت تموم بشه، فکر میکردم اگه کتاب رو تموم کنم دیگه لذت ها رو نخواهم چشید.
من این کتاب رو رسیده به چند صفحه ی آخر رها کردم و اشتباه کردم. چون رشته ی نازک کتابخونیم از دستم رها شد و به مدت یک ماه نتونستم هیچ کتابی رو بخونم.
کتاب رو امروز تموم کردم.
رشته دوباره پیوند خورد.
از دستی که میدهی از دست دیگری دریافت میکنی.