زمینه پذیرش واژگان عربی در زبان های ایرانی میانه از مدت ها قبل از اسلام تجربه شده بود. اما این تأثیرگذاری در دربار سامانیان و آل بویه و نیز تا عصر غزنوی رواج داشت و این استمرار در حقیقت تأثیر اسلام یا تعهد هماهنگی با محیط فرهنگی اسلامی عصر بوده است. در این کتاب ضمن پرداختن به احوال ادبیات ایران در ادوار مختلف اوضاع نثر عربی در ادبیات ایران دوره اسلامی، بررسی و علل و میزان گسترش ادبیات عرب در ایران تحلیل شده است.