مفهوم دولت توسعه گرا، دارای دو مؤلفه «ایدئولوژیکی» و «ساختاری» است و این ارتباط ایدئولوژیکی - ساختاری آن را از سایر انواع دولت متمایز می کند. در این کتاب ابتدا به سیر تاریخی دولت های توسعه گرا و طبقه بندی آن ها پرداخته می شود. سپس، شواهد آماری حاصل از چارچوب های تغییر در جغرافیای سیاسی - اقتصادی متحول جهانی، ارائه می شود. در ادامه، پس از واکاوی مفهوم دولت های توسعه گرا مروری بسیار سریع بر تجربه توسعه در ایران، آورده می شود. در پایان بر مبنای روش «تطبیقی - تاریخی» چهار کشور ایران، برزیل، مالزی و ترکیه به مثابه صورت هایی از دولت توسعه گرای جدید، مورد مقایسه قرار می گیرد.