نگارنده در کتاب حاضر، با کندوکاوی در آثار اصلی «میشل فوکو»، جامعه شناس فرانسوی (1926ـ1984)، تحلیل رابطة قدرت و معرفت و سوژه شدن انسان از طریق شیوه های شناخته شده را کانون توجه خویش قرار می دهد و مسائل مناقشه برانگیز اعمال قدرت و مقاومت در برابر آن را بررسی می کند. در این کتاب، تمامی آثار فوکو از نخستین کارهای وی دربارة دیوانگی تا آخرین مطالعاتش دربارة امور جنسی، مرور می شود و روش شناختی آثار و جایگاه آن ها در تحلیل انتقادی مورد ارزیابی قرار می گیرد. بحث همه جانبة نگارنده دربارة سهم و دستاورد کارهای فوکو برای تحلیل ها و پژوهش های اجتماعی، اصالت و جذابیت پروژه های او را به خوبی روشن می سازد.