همگام با پیشرفت دانش بشری در تمامی زمینه ها، علوم ژنتیک و اصلاح نژاد دام به منزله ی یکی از شاخه های دانش کشاورزی نوین نیز رشد و پیشرفت چشم گیری داشته است. پیش بینی ارزش ارثی حیوانات یکی از بخش های اصلی بیش تر برنامه های اصلاح دام برای بهبود ژنتیکی است. امروزه روش پیش بینی نااریب خطی BUIP به طور گسترده ای برای ارزیابی ژنتیکی حیوانات اهلی به کار می رود. این روش برای نخستین بار در سال 1949 توسط هندرسون مطرح شد. از این روش نخست در مدل های مولد نر و پدر و پدربزرگ مادری استفاده می شد و سپس مدل های دام تک صفتی و چند صفتی ابداع گردیدند. در سال های اخیر نیز مدل های رگرسیون تصادفی برای آنالیز داده های تکرار شده در زمان عرضه شده اند. امروزه بیش تر سیستم های ارزیابی ژنتیکی ملی برای گونه های مختلف حیوانات اهلی بر اساس مدل های دام و رگرسیون  تصادفی و با استفاده از روش BUIP پایه ریزی شده اند. نگارنده در کتاب حاضر با استفاده از مثال های بسیار، کاربردهای مختلف BUIP را در مدل های مختلف ارزیابی ژنتیکی بیان و موضوعاتی چون پیش بینی ارزش ارثی بر اساس رکوردها، کاربرد BUIP بر اساس ارزیابی های تک و چندصفتی، مدل های صفات مادری، و رگرسیون تصادفی را مطرح می کند.