روی کردی استراتژیک به «جنبش های نوپدید دینی» و کاربرد آن ها در «جنگ نرم» است. از دیدگاه نگارنده جنگ سیاسی امروز که در قالب جنگ های نرم نمود پیدا می کند وابستگی شدیدی به تغییرات فرهنگی در کشورهای هدف دارد. از همین رو جنبش های معنوی نوپدید، ابزارها یا راه کارهایی برای نبرد نرم هستند که با تغییر فرهنگ دینی مردم، فرهنگ سیاسی را دگرگون می کنند. تکثرگرایی دینی، شک گرایی، احساس گرایی، ناعقل گروی در دین ورزی و خودمحوری معنوی را جمله اهداف اصلی این فرقه ها می باشد که به تحیر در تشخیص حق و باطل و دشمن شناسی منجر شده و موجب بروز واکنش های احساسی به جای کنش های عقلانی می گردد و این امر یکی از ابزارهای لازم در زمینه انحراف مبارزات سیاسی ملت ها خواهد بود.