تقریبا انتظار چیزی دیگری داشتم به همراه مثال های بیشتر . اما اینکه 100 سال پیش  ژاپن هم مثل ما درگیر بحث تجدد بوده خیلی برام جالب بود البته الان ما بیشتر درگیرش هستیم.
تجدد به نظرم منظوری که داریم رو درست بیان نمی کنه، صرف نو و جدید شدن قطعا معنی نمیده و عملا یک هجمه  خارجی برای تغییر منظور است. مثال قاشق هم که تو پانویس بود موید همینه.  البته تعریفی که نویسنده ارائه میده به نظرم آنچنان دور از تعریف لغوی نیست. نتیجه گیری بحث بسیار فرهنگی بود ولی مقدمه جوری بود که فکر می کردم بیشتر صنعت مد نظر هست البته می تونه مرتبط باشه ولی خب ... .
صنعت سرگرمی (چه بازی و چه فیلم ) که تا حدی تفکر حاکم یا حداقل بخشی  از آن را نشان می دهد رو اگر دقت کنیم به نظرم ژاپن، تلاش هایی برای درون انگیخته بودن انجام داده است. البته تا با مردم این کشور صحبت نکنیم و یا به ژاپن سفر نکنیم زیاد متقن نیست.
به طور کلی سخنرانی یک نویسنده مهم ژاپن است وبرای منی که درباره این کشور چیزی نمی دونم جالب بود. حجم  سخنرانی و مطلب هم کم است و ترجمه و ویراست هم اشکالی ندیدم.
خوندنش بهتر از نخوندنش است.
          

            همینقدر بگم که وقتی دارید کتاب یا رمانی می‌خونید که کلاسیکه و مال ۱۰۰ یا ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال پیشه و شاهکار هم هست و تو شاهکار بودنش شکی نیست، قبلش مقاله ترجمان «ویرجینیا ولف؟ اسنوب! همینگوی؟ ضدزن! داستایفسکی؟ یهودی‌ستیز!» رو هم بخونید و بدونید که قرار نیست نویسنده ۱۰۰ سال پیش به شما آگاهی‌ای که کتاب‌های مایکل سندل مثل «انسان بی‌نقص» یا «آنچه با پول نمی‌توان خرید: مرزهای اخلاقی بازار» به شما می‌دن رو به شما بده! بنابراین ذهن‌تون رو باز کنید وقتی دارید این کتاب رو می‌خونید و فقط به مثال‌ها و استعاره‌ها توجه کنید که بسامد و تکرارشون زیاد میشه و حتی اگر این‌ها هم کافی نبود، کتاب رو فقط شروعی برای آشنایی با یک نویسنده‌ی ژاپنی قلمداد کنید و شروعی برای خواندن کتاب‌های دیگرش