نظریه، پایه و اساس عمل است. این مبنا بودن به دو دلیل است. نخست آن که در هر حال، گذشته از میل و اراده و رعایت کلیة مقتضیات، محتوای عمل را شناخت تشکیل می دهد و دیگر آنکه آن چه بر تصمیم نهایی موثر است، نظریه های کلان شخص عمل کننده است. اما با توجه به گستردگی عوامل موثر بر عمل، در نهایت باید به تاثیر نظریه بر عمل اندیشید و نه رابطة مستقیم و تعیین کنندة نظریه با عمل. تاثیرگذاری نظریه های کلان بر عمل از موانع کم تری برخوردار است، در حالی که نظریه های محدود در واقع نقطة آغاز فرایندی هستند که پس از طی مراحل و مواجهه با موانعی، در نهایت تا حدی امکان تحقق عملی می یابند. کتاب حاضر در خصوص علم تعلیم و تربیت، رابطة نظریه و عمل در تعلیم و تربیت، و جایگاه و نقش معلم در این روند به نگارش درآمده است.