نمایشنامه ی حاضر، داستان زنی است که به شیوه ی تک گویی و با وراجی های احمقانه، از خود سخن می گوید و بر بی اعتقادی و تناقضی که زندگی خانوادگی او را تشکیل داده است، تأکید می کند. او در یک گفتگوی تلفنی با مادر خود، از غم های درونی اش سخن می گوید و من درونی خود را به نمایش می گذارد.