این کتاب به اهمیت رشد و پیشرفت جامعه با تکیه بر معارف دینی اشاره دارد که داستان عشق یک مرد به نور و حقیقت را روایت می کند؛ مردی که حتی با از دست دادن همه چیزش، مسیر حقیقت را می پیماید، راهی که باید با صبر، مقاومت و حفاظت از مرزهای ایمان و حقیقت طی کند تا به حق  خود برسد. در بخشی از این کتاب آمده است: «الدورادو، شهر جادویی و گمشده بشرِ آن طرف اقیانوس اطلس که همه ساختمان ‏هایش طلاست. کافور جوری یزد را توصیف می ‏کرد انگار الدورادوی واقعی را اینجا دیده. وقتی دیوارهای کاهگلی نورِ خورشید را منعکس می ‏کردند شهر یکپارچه طلا می ‏شد. مثل یک سینه ‏ریز طلایی. گنبد فیروزه ‏ای امامزاده ‏ها از آن بالا مثل سنگ ‏های فیروزه ریز و درشت روی این سینه ‏ریز بودند...».