«خوبه ولی مثل اون اتاقس که قبل از جنگ گرفته بودیم،نیست.مردم خیلی بد شدن.همه جا پر ادم های بی کلاس و بی فرهنگ شده.دیشب،تو سالن غذاخوری،آدم های میز کناری ما داهاتی داهاتی بودند.»«چاره ای نیست.اینطور آدما زیاد شدنو کاریش هم نمی شه کرد.راستی کفش های مخصوص رقصت خوب هستند؟»«موریل،یه بار دیگه می پرسم _حالت خوبه؟»«بله مادر،برای نودمین بار،بله،خوبم.»