هنر مفهومی یا کانسپچوآل آرت، یکی از بزرگ ترین جنبش ها و رویکردهای هنری به خاصه در نیمه ی دوم قرن بیستم است. جهان پس از دو جنگ جهانی خونبار و مدعای گذار از فاشیسم، جهان عجیبی شده بود که انگار همواره یک جای کارش می لنگید! هنرمندان مدرن، پست مدرن و آوانگارد، در سال های دهه ی پنجاه و شصت قرن بیستم و پس از موج عظیم مصرف زدگی، کالایی شدن، هجوم رسانه ها و به خصوص اوج گرفتن تلویزیون، برابر این موضوع عکس العمل هایی نشان دادند در راستای آگاهی بخشی و آزاد کردن هنر از دست موزه داران، کلکسیونرها و امثالهم! کتاب «هستی شناسی هنر مفهومی» مجموعه ای از مقاله ها، گفتارها و گفت وگوهای جمعی از هنرمندان، نظریه پردازان و منتقدان هنری آوانگارد و رادیکال است که با شدت تمام با هرآنچه هنر را صرفا در نمایش، معاوضه و خرید و فروش تعریف می کردند، ناسازگار بودند و سر نزاع داشتند. در کتاب «هستی شناسی هنر مفهومی» با گفتارهایی روبرو می شویم که با تندترین زبان دست به حمله به تمام ساختارهای پیشینی و تقلیل دهنده می زنند و اعلام می کنند که هرآنچه جریان رسمی قدرت و سرمایه آن را هنر می نامد، دیگر هنر نیست. جمله ها و عبارت های تند، انقلابی و کوبنده ی کتاب، در عین ژرفا و بار نظری و تئوریکشان، همچون راهکاری برای مبارزه و مقاومت علیه هرآنچه هنر را از معنای آزادی بخشش تهی می کند، عمل می کنند. این کتاب ایده ‎های بسیاری برای ایستادن هنرمندان و هنردوستان علیه نابودی هنر واقعی مطرح می کند و از همین روی باید در آن عمیق شد.