این کتاب، جلد اول از مجموعه یادداشت های علامه محمد قزوینی است؛ "یعنی یادداشت ها و تعلیقات و نوادری که در مدت اقامت ثانوی خود در پاریس از 16 ربیع الثانی 1338 (8 ژانویه 1920) الی اواخر سنه ی 1348 (اوایل 1930) از کتب متفرقه و از افواه رجال جمع و التقاط شده است". این مجموعه حاوی نوشته های گوناگون و پراکنده ای است درباره ی متون کهن و زبان و مختصات آن ها، بررسی واژگان، توضیحات فنی نسخه شناسی، معرفی نسخه های خطی و مطالب گوناگون دیگری در حوزه ی کتاب ها و شخصیت های علمی، فرهنگی و ادبی گذشته.