ناخدا خانه است

ناخدا خانه است

ناخدا خانه است

خورخه آمادو و 1 نفر دیگر
0.0 0 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

0

خواهم خواند

0

برزیل کشور اختلاط نژادهاست. ما ملغمه ای از چند نژاد هستیم و در آن به همان اندازه که سیاه پوستان سهم دارند. سفید پوستان هم سهیم اند. ما پاره ای از نیرومندترین ویژگی های مردمی خود را مدیون سیاه پوستان هستیم، ویژگی هایی همچون توان تحمل مصیبت و سرکوب، توان بقا در سخت ترین شرایط و توان عشق ورزیدن به زندگی و خندیدن. به خاطر همان هاست که ما از سر زندگی شکست ناپذیری برخورداریم که مایه تلاش، مبارزه و غلبه ما در این جنگ است. فرهنگ ما شکل گرفته از آمیختگی نژادهاست زیرا در اینجا، در برزیل خدایان و آدمیان، شادمانه به سرشت در هم آمیخته اند.خود را ناخدایان خاک و شن می نامند؛ گروهی از کودکان یتیم خیابانی که از راه دزدی زندگی می کنند. رهبری این گروه را پسر باهوش و شجاعی به نام فشنگ بر عهده دارد که فعالیت های گروهی اش را با مشاوره و همکاری لنگه پای دروغگو و حیله گر، استاد روشنفکر و هنرمند، گربه کلاهبردار و جذاب و خوش خیال مهربان و نیرومند، به خوبی و با موفقیت به پیش می برد... اما هنگامی که یک کمپین عمومی خواستار دستگیری این «مجرمان کوچک» می شود، زندگی این کودکان به درامی سوزناک و تکان دهنده و مبارزه ای برای عشق و آزادی تبدیل می شود.ژرژه آمادو در این کتاب فرهنگ و زبان مردم برزیل را به زیبایی به تصویر می کشد و به روشنی از حال و هوای برزیل قرن بیستم سخن می گوید. او مضامینی همچون عشق، آزادی، اختلاف طبقاتی، فقر، حقوق کارگران، اعتصاب و عدالت اجتماعی را مورد توجه قرار می دهد.