«وحدت موضوعی ریشه دار در حکمت و معرفت جهانی است و اندیشه و حکمت وحدت قرن هاست که در جهان مطرح بوده است؛ امّا هیچ گاه و در هیچ برهه ای از زمان به اندازة امروز اسباب و امکانات اجتماعی و فناوری لازم برای شناخت و توسعة آن در جامعه و جهان فراهم نبوده است.» نگارنده در این اثر به موضوع وحدت پرداخته و پس از ذکر گفتارهایی دربارة جهان شناسی وحدت، نظام اجتماعی وحدت مدار را مورد بررسی قرارداده و موضوع وحدت ادیان را مطرح کرده است. وی با تأمّل در فلسفه، حکمت و روان شناسی معاصر، بهترین راه معرفت برای زندگی سعادتمند بشری و گسترش نوع دوستی و خیرخواهی همگانی را در وحدت یافته است.