داستان کتاب در مورد صاحب تنها کتابفروشی در یک جزیره ی تقریبا سوت و کوره و بدون در نظر گرفتن فلاش بک ها، حدود پونزده سال از زندگی کتابفروش رو روایت می کنه. در کل دوستش داشتم، اما احساس می کنم بعد از فصل سوم، کمی شتاب زده شد. می تونست بدون کسل کننده شدن، دو برابر طولانی تر باشه. 

پ.ن: فرق کتاب خوب و بد همینه! کتاب قبلی -باشگاه کتاب خوانی جین آستین- رو گرچه دوست داشتم، با زجر تمام کردم. این یکی رو حدود چهار بعدازظهر شروع کردم و جز به اجبار زمین نگذاشتم. همان شب تمام شد.
          

            احساس دل‌شکستگی شدیدی نسبت به اینکه به این زودی تموم شد دارم. طوری پیش رفت که با تمام شخصیت‌ها خو گرفتم و الان که چند دقیقه‌ای از ورق زدن آخرین صفحه‌ی کتاب و بستنش می‌گذره، هی با خودم و توی ذهنم تکرار می‌کنم که "من راضی به این خداحافظی نیستم".
کتاب دوست داشتنی‌ای بود؛ از اون‌هایی که حتی اگر عیب و ایرادی درون خودش داشته باشه، اونقدری به دلم نشسته که حتی متوجه‌ی اون موارد نشم.
از اینکه همه چیز در طول داستان مشخص می‌شد و در آخر هیچ علامت سوالی توی ذهنم باقی نموند راضی‌ام و فکر می‌کنم این از اون کتاب‌هاییه که نباید ابهامی بعد از تموم کردنش توی ذهن منِ خواننده باقی بمونه.
خوندنش به من احساس خوندن شعری رو داد که با اولین سطر یا مصراع خودش پایان می‌پذیره، همونقدر دلتنگ‌کننده برای تمام چیزهایی که خوندی و به همون اندازه زیبا.
          

            کاش می تونستم حافظه امو پاک کنم و این کتاب رو دوباره بخونم 
خوندش مثل قدم زدن تو خیابون تجریش تو یه عصر پاییزی بود 
مثل بوی نارنگی 
بوی کتاب نو

          

            بسیار واقعی بود، سبک کتاب فروشی داری، با کلی ارجاع و خوراک دادن برای مطالعات بعدی، توصیف شخصیت ها و چهره ها عالی بود، خیلی با توصیف طبیعت کاری نداشت و خب اصلا داستان توی طبیعت نبود، اما درباره طبیعت محل زندگیشون کنجکاو شدم، ماجرای جانبی داستان جالب بود و کم کم به داستان اصلی محیط شد. اطلاعات جامعه شناختی و جغرافیایی چندانی به آدم نمیداد. تعلیق عاطفی داستان بالا نبود. مرگ طوری توش اتفاق میفتاد که مواجهه باهاش دراماتیک و وحشتناک نبود. ریتم کلی داستان با آرامش بود. روابط خارج چهارچوب و اشارات جنسی کتاب بسیار محدود هست و این کتاب رو در محدوده سنی و زمینه فرهنگی گسترده ای قرار میده. محوریت اصلی کتابها و کتاب فروشی بود و ترجمه خانم لیلا کرد درباره ارجاع دادن کتابهای که معرفی شده با انتشارات و وضعیت ترجمه در ایران عالی بود به جرئت میگم یه نقطه قوت مهم کتاب ترجمه خانم کرد هست.
          

            داستان آبگوشتی
شخصیتا آبگوشتی
روایت آبگوشتی
یه دو سه تا دیالوگ دوست داشتنی داشت و تمام

همین پلات آبگوشتی رو میدادن یه نویسنده خوب مینوشت یه چیزی ازش در میومد خداییش!!!
          

            یکی از آرزوهام این هست که یک کتاب فروشی داشته باشم و آنجا کسی که از در میآید را حدس بزنم به چه سبک از کتابها علاقه دارند و کتابی را به آنها معرفی کنم. داستان ای جی هم در یک کتاب فروشی بزرگ اتفاق می‌افتد و آنقدر کتابها را خوانده که حتی سبک گفتگوی او نیز بخشی از کتاب‌های دوست داشتنی او شده است. اما بالاخره در کتابفروشی هم ماجراجویی هایی وجود دارد و چه زیبا سبک آرام کتاب به آن پرداخته است.
          

            «زندگی داستانی ای.جی.فیکری»
داستان یک کتابفروش با عقاید خاص که در تلاطم زندگی پس از مرگ همسرش با یافتن نوزادی قنداق پیچ‌شده جلوی در خانه اش مسیر زندگانی اش تغییر می کند.
کتابفروش‌بودن شخصیت اول کتاب طبیعتا موجب آشنایی با عناوین مختلف کتاب و ارجاع به داستا‌ن های مشهور می باشد، به خصوص که نسبت به کتاب«تولستوی و مبل بنفش» استفاده بهینه تری از این اشاره ها می شود.
ارتباط با کتاب،افراد کتابخوان، جریان فرهنگی اجتماعی حاصل از آن، نگاه منبع محور و پاسخگو محور کتاب و حس مشترکی که خوانندگان یک اثر را بهم پیوند می زند از جمله اثرات مطالعه این اثر است.
پ: پخته تر شدن مترجم نسبت به کارهای قبلی در این اثر کاملا مشهود است و تحسین برانگیز است.

پ۲: فاز داستانی و ماجرایی کتاب قابلیت تبدیل شدن آن به یک اثر سینمایی را محتمل می سازد.

کتاب...ستان:۶۳۲۲صفحه
          

            بیشتر از همه این کتاب دلم را سوزاند برای شغل ای. جی . و آملیا. یعنی شغل از این هیجان انگیز تر هم هست که آدم کتاب بخواند و معرفی کند؟
شروع کتاب خیلی جذاب بود. به خصوص آن صحنه ی مواجهه ای. جی و افسر پلیس که داشت خبر مرگ زنش را می داد و ای. جی هی با رمان و داستان کوتاه شرایط را مقایسه می کرد ولی جلوتر که رفت از کشش داستان کم و ریتم ش خیلی سریع شد. (البته این ریتم تند و خلاصه گویی یک جاهایی خیلی بر داستان می نشست.) با این حال تا آخر دوست داشتنی بود. با این که غیر واقعی می شد کلی جاها و فکر می کردی آدم ها و اتفاق ها که این طوری نیستند در عالم، باز هم دوست داشتنی بود. و این که هر فصل ش با معرفی یک داستان کوتاه شروع می شد و بین صحبت شخصیت ها یک دفعه از داستانی صحبت می کردند و من می شناختم هم کلی دوست داشتنی بود.

هروقت کتابی می خونم، دوست دارم تو هم همون موقع اون کتاب رو بخونی.
دوستت دارم به زبان ای. جی. فیکری:)

+به برکت کتابخانه همگانی طاقچه
          

            زندگی داستانی ای.جی فیکری داستان آروم و روانیه. داستان یک کتابفروش که به تازگی همسرش رو از دست داده و خونه‌ش طبقه‌ی بالای کتابفروشیه. خیلی رکه و بعد از مرگ همسرش بداخلاق و کم حوصله شده و شدیداً احساس تنهایی می‌کنه. در ادامه‌ی داستان یک اتفاق می‌افته و اون باعث میشه همه حس کنند که کتابفروش بداخلاق ما کم‌کم داره تغییر می‌کنه. اما این تنها اتفاق داستان نیست. داستان دیر به اوج میرسه و به نظرم این برای داشتن حس خوب پس از اتمام کتاب خیلی خوبه. حرفای قشنگی توی کتاب هست و اتفاقات روزمره و جالبی هم می‌افته به خیلی از کتابها و نویسنده‌ها و شخصیت‌های کتاب‌ها هم اشاره شده که بامزه‌ست (هرچند ممکنه خیلی‌ها رو نخونده باشیم یا نشناسیم.) پیشنهاد من اینه که به کتاب فرصت بدید، اوایل کتاب کمی خسته کننده‌ست اما به مرور بهتر میشه.ه
از متن کتاب: 
ه«مایا یادت باشد: چیزهایی که ما در بیست سالگی نسبت به آن ها عکس العمل نشان می دهیم، لزوما همان چیزهایی نیستند که در چهل سالگی به آن ها عکس العمل نشان می دهیم و برعکس. این مسئله در مورد کتاب ها و زندگی هم صدق می کند.»ه

ه«این هراس پنهان که دوست داشتنی نیستیم ما را تنها نگه ‌می‌دارد. اما فقط به دلیل این تنهایی فکر می‌کنیم دوست داشتنی نیستیم. یک روز، روزی که زمانش را نمیدانی، از جاده‌ای گذر خواهی کرد.  یک روز، روزی که زمانش را نمیدانی، او را آنجا خواهی یافت. برای اولین بار در زندگی‌ات طعم عشق را خواهی چشید، چون برای اولین بار در زندگی‌ات، حقیقتا تنها نخواهی بود. تو انتخاب شده‌ای تا تنها نباشی.»ه